[ad_1]
فضانوردانایستگاه فضایی بین المللی(ISS) پس از شش ماه در فضا، آنها کاهش در حافظه، تمرکز و سرعت پردازش را تجربه کردند. این نگرانی‌ها را در مورد تأثیر اختلالات شناختی در مأموریت‌های آینده به مریخ افزایش داده است.
محیط ناپایدار فضا با جاذبه کم، تشعشعات مضر و عدم طلوع و غروب منظم خورشید می تواند تأثیر بسزایی بر سلامت فضانوردان داشته باشد. از جمله تجزیه عضلات و افزایش خطر بیماری قلبی. با این حال، اثرات شناختی سفرهای فضایی طولانی مدت کمتر مستند شده است.
به گزارش نیوساینتیست“شینا دو” توسط “مرکز فضایی جانسون ناساآنها به همراه همکارانش عملکرد شناختی 25 فضانورد را در طول اقامتشان در ایستگاه فضایی بین المللی بررسی کردند. این تیم، فضانوردان را در 10 سری آزمایش مختلف، هم بر روی زمین و هم در ایستگاه فضایی بین‌المللی، قرار دادند.
این آزمایش ها یک بار قبل از ماموریت، دو بار در حین و دو بار پس از آن، در فاصله 10 تا 30 روز پس از بازگشت به زمین تکرار شد. این تست‌ها توانایی‌های شناختی خاص را اندازه‌گیری می‌کنند، از جمله یافتن الگوهایی در یک شبکه برای آزمایش «استدلال انتزاعی» یا انتخاب زمان توقف باد کردن بادکنک قبل از ترکیدن آن برای آزمایش «ریسک‌پذیری».
محققان دریافتند که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی در مقایسه با زمین، برای تکمیل آزمایش‌های اندازه‌گیری سرعت پردازش، حافظه کاری و توجه به زمان بیشتری نیاز دارند. اما دقت آنها مانند قبل بود. اگرچه هیچ نقص شناختی کلی یا اثرات ماندگاری بر توانایی‌های فضانوردان مشاهده نشد، برخی اقدامات، مانند سرعت پردازش، پس از بازگشت به زمین برای بازگشت به حالت عادی زمان بیشتری طول کشید.
اگرچه فضانوردان به زمان بیشتری برای تصمیم گیری نیاز داشتند، اما هیچ تغییری در دقت آنها ایجاد نشد.
Eliza Raffaella Ferre از دانشگاه Birkbeck لندن می‌گوید: «داشتن داده‌های روشن در مورد تأثیرات شناختی سفرهای فضایی برای پروازهای فضایی انسان در آینده بسیار مهم است. اما قبل از اینکه بتوانیم تصویر کاملی از این اثرات به دست آوریم، باید داده های بیشتری را هم در زمین و هم در فضا جمع آوری کنیم.
[ad_2]
