انواع مانورهای نمایشی جت های جنگنده

جت های جنگنده نسل چهارم و پنجم همچنان مرزهای آنچه را که از نظر آیرودینامیکی ممکن است پیش می برند. این هواپیماهای باورنکردنی به طور منظم قدرت مانور خود را در نمایشگاه های هوایی در سراسر جهان نشان می دهند. در حالی که این مانورها جالب به نظر می رسند و تماشاگران را برای لحظه ای شگفت زده می کنند، در نبردهای هوایی نیز کاربرد عملی دارند.

بسیاری از مانورهایی که در زیر مورد بحث قرار می‌گیرند، نیاز به بردار رانش دارند، که فقط در جنگنده‌های نسل پنجم در دسترس است.

مانور کولبیت

مانور کولبیت توسط خلبانان روسی توسعه داده شد و شامل یک مدار کوتاه و بسته است که اغلب از طول هواپیما بیشتر نیست. این مانور از قابلیت های پست استال و جهت رانش استفاده می کند و به هواپیما اجازه می دهد در کوتاه ترین فاصله به سمت جلو و عمودی غلت بزند. این قابلیت مانور فشرده به هواپیما اجازه می دهد تا عمودی بماند و به هواپیمای دشمن اجازه عبور دهد در حالی که هواپیمای مانور دهنده موضع خود را از حالت دفاعی به تهاجمی تغییر می دهد.

هواپیماهایی که این مانور را با موفقیت انجام داده اند عبارتند از F-22، Su-30، Su-35، Su-37، Su-47، Su-57 و MiG-29 OVT.

مانور کبری پوگاچف

کبرای پوگاچف مانوری است که در آن هواپیما به صورت عمودی بالا می رود و مانند مانور کلبیت متوقف می شود. با این حال، در کبرای پوگاچف، به جای تکمیل چرخش عقب در کولبیت، هواپیما به صورت عمودی به سمت پایین می چرخد ​​و به پرواز مستقیم و هموار ادامه می دهد. این مانور به افتخار خلبان روسی ویکتور پوگاچف که برای اولین بار در نمایشگاه هوایی پاریس در سال 1998 با هواپیمای Su-27 آن را به نمایش گذاشت، نامگذاری شده است. این مانور برای همه جنگنده های نسل پنجم در نمایش های هوایی و حتی در فیلم های پرفروش هالیوود استاندارد است. تاپ گان: ماوریک همچنین در سال 2023 به نمایش گذاشته شد.

مانور کبرا پوگاچف به پیشرانه های نسل پنجم محدود نمی شود، زیرا گمان می رود خلبانان سوئدی ساب-35 اولین کسانی بودند که نسخه جدیدی از این مانور را انجام دادند. جنگنده Saab-35 دارای طراحی بدون دم است که باعث می شود ذاتاً ناپایدار باشد و باعث از دست رفتن هواپیما شود. خلبانان سوئدی به سرعت متوجه شدند که وقتی به دلیل زاویه حمله زیاد (که به آن غرفه فوق العاده یا عمیق نیز می گویند) با استال مواجه می شوند، می توانند به سرعت دماغه را با زاویه منفی به سمت پایین برگردانند تا بتوانند بالابر مورد نیاز خود را دوباره به دست آورند. این مانور (یا گونه ای از کبرا) با MiG-21، F-16، MiG-29A و Chengdu J-10 انجام شد.

مانور سقوط برگ

مانور Falling Leaf شامل توقف و کنترل هواپیما در یک رول پهلو به پهلو با استفاده از سکان برای خنثی کردن چرخش است، مانند سقوط برگ از درخت. هواپیما صاف است و جلو نمی رود. این مانور به خلبانان می آموزد که یک ترکیب استال/چرخش را تشخیص دهند و از آن بازیابی کنند. جهت رانش در جنگنده های نسل پنجم می تواند باعث چرخش هواپیما در طول این مانور شود.

با زنگ کووچور مانور دهید

مانور Kvochur Bell نسخه‌ای از لغزش دم است که در آن هواپیما مستقیماً به سمت بالا حرکت می‌کند تا زمانی که به توقف برسد و شتاب رو به جلو را متوقف کند. به جای اینکه هواپیما ابتدا از دم به پایین “لغزش” کند تا زمانی که هواپیما به پرواز همسطح برگردد، شبیه به سر خوردن دم، هواپیما قبل از بازگشت به پرواز همسطح، در نیمه آخر سر خوردن یک چرخش طولی انجام می دهد. این مانور به افتخار خلبان آزمایشی روسی آناتولی کووچور نامگذاری شده است که برای اولین بار (ظاهراً تصادفی) آن را در نمایشگاه هوایی فارنبرو در سال 1988 انجام داد. در طول این نمایش، کووچر در حال پرواز با یک MiG-29 بود و سعی داشت نشان دهد که جنگنده روسی قادر به انجام یک مانور سر خوردن بود، مانوری که قبلاً فقط توسط هواپیماهای ملخی انجام می شد. در مسیر پایین آمدن از قله دم، کووچور یک چرخش اضافه کرد تا پرواز را به سطح بازگرداند. این یکی دیگر از مانورهای آکروباتیک است که در Top Gun: Maverick به تصویر کشیده شده است.

مانور پیچش تخت

مانور فلت اسپین یکی از خطرناک ترین مانورها است. هواپیما حرکت رو به جلو ندارد و سطوح کنترلی هیچ جریان هوایی روی آنها ندارند. این عوامل باعث می شود که هواپیما هنگام سقوط به سمت زمین، بر روی محور عمودی خود بچرخد. موتورهای نسل پنجم می توانند این مانور را انجام دهند، حرکت رو به جلو را دوباره به دست آورند و سکون/چرخش را بشکنند.

مانور کوبا 8

کوبان 8 یک مانور پایه آکروباتیک است که با یک حلقه نیم چرخش در بالا شروع می شود، سپس یک حلقه دیگر در جهت مخالف نیم چرخش و به پرواز مستقیم و همسطح برمی گردد. نسخه نیم مکعبی فقط از یک حلقه با نیم پیچ و یک مکعب معکوس 8 تشکیل شده است که در آن صفحه با نیم پیچ در بالا عمودی می شود و سپس معکوس می شود. این مانور به لن پووی، خلبان آمریکایی که در نیروی هوایی کوبا خدمت می کرد و به طور تصادفی این مانور را در نشست مسابقه هوایی همه آمریکایی در میامی در سال 1936 اختراع کرد، نسبت می دهند.

مانور لغزش دم

مانور دم لغزش شامل کشیدن هواپیما به سمت یک صعود عمودی با قدرت کامل تا زمانی که حرکت رو به جلو از بین برود، و سپس نگه داشتن آن در آن موقعیت تا زمانی که ممکن است است. همانطور که هواپیما به عقب برمی گردد، دم به جلو، خلبان دماغه هواپیما را به شیرجه می برد تا زمانی که دوباره سرعت بگیرد و به پرواز همسطح تبدیل شود.